Το εγώ, το εσύ και το εμείς.
Θα μπορούσε κάποιος να πει πως αυτό το θέμα δεν είναι κάτι που αφορά άμεσα την καθημερινότητά μας αλλά ούτε και την εξέλιξη των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε.
Εγώ θα έλεγα πως κάνει λάθος και θα εξηγήσω γιατί.
Όλοι γνωρίζουμε ότι όλα τα συνθετικά που περιέχουν το εγώ τα αντιμετωπίζουμε εχθρικά σε σχέση με το εμείς.
Ο εγωισμός παράδειγμα ή ο εγωκεντρισμός, όσο και η εγωπάθεια, είναι αρνητικές καταστάσεις όταν δεν αντιπροσωπεύουν εμάς αλλά κάποιον άλλον.
Αλλά ας το δούμε από άλλη οπτική γωνία.
Το σίγουρο είναι ότι για να υπάρχει το εμείς, πρέπει να υπάρχει το εγώ και το κάθε εσύ.
Όσο πιο ενισχυμένο υπάρχει το εγώ και το εσύ, τόσο πιο δυνατό αποτέλεσμα μπορεί να μας δώσει το εμείς.
Το εμείς σημαίνει συνεργασίες , σημαίνει ομάδες και το επικίνδυνο είναι να περιέχουν ισχυρές προσωπικότητες που θα αντιλαμβάνονταν το λάθος , εάν κάποιος έδινε εσφαλμένη εντολή.
Έτσι το εγώ πρέπει να ζει κάτω από μια αίσθηση ενοχής και πανικού ώστε να μην έχει την απόλυτη εξουσία.
Οι ομάδες είναι απαραίτητες μέσα στην κοινωνική τάξη αλλά χωρίς δυνατές προσωπικότητες.
Έχω παρατηρήσει τώρα τελευταία πολλοί να κάνουν αναφορά σχετικά με την ανάγκη συνεργασιών, αλλά το εμπόδιο είναι η αρχηγεία.
Εδώ το εγώ θα βρεθεί σε μια κατάσταση πανικού και τα λάθη που θα συμβούν, είναι περισσότερο ένδειξη αστάθειας και αβεβαιότητας , πάρα σιγουριάς κι εμπιστοσύνης στον εαυτό μας.
Για το θέμα αρχηγίας φυσικά θα φανεί ως πρόβλημα ο εγωισμός μα δεν θα είναι η αλήθεια.
Το πρόβλημα θα είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης που έχει κάποιος για τον εαυτό του.
Θα θεωρήσει κάποιος προσωπικό θέμα του καθενός αυτή την κατάσταση και θα μου επιτρέψει να του πω πως κάνει λάθος.
Ας δούμε τώρα την σημερινή κατάσταση και την αδράνεια που επικρατεί για κάποια αντίδραση.
Ας τοποθετήσουμε τώρα με την σειρά τα πράγματα επιδιώκοντας μια τάξη για να διακρίνουμε ένα μέρος από την αλήθεια..
Εάν κοιτάξουμε από ψηλά την κοινωνία, θα διακρίνουμε μια πελώρια μάζα από μονάδες που την κατευθύνει μια μικρή ομάδα, με την ονομασία εμείς.
Η διαφορά που υπάρχει είναι τα πολλά εγώ με ένα μικρό εμείς.
Το μικρό εμείς που κατευθύνει τα πολλά εγώ, έχει μια τάξη και δεν είναι απαραίτητο να το αποτελούν ισχυρά εγώ.
Αυτό θα μας βοηθήσει να διακρίνουμε την ύπαρξη του εμείς με ένα εγώ να επικρατεί τελικά, αλλά κατορθώνοντας να κρατά το εμείς ενωμένο, ώστε να διαχειρίζεται τις πολλές μονάδες.
Για να το κατορθώσει αυτό το ένα εγώ που είναι το κεφάλι, θα μοιράσει αρμοδιότητες στα άλλα εγώ, προσφέροντας τους εξουσίες που θα τους ενισχύσει το εγώ.
Αυτή είναι η μορφή των σημερινών κομμάτων, που ποτέ δεν θα επιδιώξουν την πνευματική άνοδο των πολλών εγώ που κατευθύνουν.
Αυτό που συμβαίνει πραγματικά σήμερα είναι πολύ υπόγειο για να το διακρίνει εύκολα ο νους.
Η οικονομική αβεβαιότητα που υπάρχει, ασυναίσθητα δημιουργεί έναν πανικό στο εγώ του καθενός.
Η ανασφάλεια και ο φόβος ότι αύριο δεν θα έχει ίσως αυτό που είχε έως χθες, απασχολεί το νου ακατάπαυστα με αποτέλεσμα να βλέπει την θέση της εξουσίας ως λύση.
Μέσα στον πανικό επιλέγει συνωμοσία με τους ανθρώπους της εξουσίας , ακόμα και αν γνωρίζει ότι αυτό είναι λάθος.
Η εξουσία του έχει προσφέρει την όψη της πολυτέλειας ως ένα σημείο αδύναμο του ανθρώπου που ενισχύει το εγώ του.
Η εξουσία ζει μέσα στην πολυτέλεια, επιδεικνύοντας την έντονα, με την αίσθηση ότι έχει την δύναμη.
Όλο αυτό το παιχνίδι είναι αποτέλεσμα της άγνοιάς μας των αξιών.
Όλα αυτά συμβαίνουν από την έλλειψη παιδείας.
Από την απουσία του γνώθι σαυτόν .
Από την απουσία του μέτρον άριστον.
Ίσως αναρωτηθείτε γιατί το γράφω αυτό, αλλά η απάντηση είναι πολύ απλή.
Το γνώθι σαυτόν, σε βοηθά να δημιουργήσεις ένα δυνατό εγώ που δεν έχει φόβο απέναντι στο εμείς και τότε οι συνεργασίες μπορούν να επιτευχθούν χωρίς την ύπαρξη φόβου απέναντι σε αυτόν που κατέχει μια θέση αρχηγίας.
Ο καθένας γνωρίζει τις ικανότητές του και αναγνωρίζει τις ικανότητες του άλλου, έτσι ταυτόχρονα αποδέχεται την θέση που του αναλογεί.
Το μέτρον άριστον κρατά την ισορροπία ανάμεσα στο εγώ και το εσύ ώστε το αποτέλεσμα του εμείς, να έχει άριστα αποτελέσματα.
Για μια ακόμα φορά θα γράψω πως οι αρχαίοι πρόγονοί μας , μας έχουν τα πάντα έτοιμα για ένα καλύτερο αύριο.
Μένει μόνο να αναγνωρίσουμε το έργο τους και να το προστατεύουμε όπως του αξίζει.
Μένει μόνο να αισθανθούμε υπερήφανοι που ήμαστε Έλληνες και να αναλάβουμε την ολοκλήρωση του έργου τους, ως κληρονομιά.
Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να συνεργαστούμε και να αποτινάξουμε από πάνω μας, αυτή την από αιώνες σκλαβιά.
Χαράλαμπος Μπάστας
Ιδρυτής και πρόεδρος
Ενωμένη Κίνησης Ελλήνων.
( ΕΝ.Κ.Ε )
Ερευνητής συγγραφέας.
Θα μπορούσε κάποιος να πει πως αυτό το θέμα δεν είναι κάτι που αφορά άμεσα την καθημερινότητά μας αλλά ούτε και την εξέλιξη των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε.
Εγώ θα έλεγα πως κάνει λάθος και θα εξηγήσω γιατί.
Όλοι γνωρίζουμε ότι όλα τα συνθετικά που περιέχουν το εγώ τα αντιμετωπίζουμε εχθρικά σε σχέση με το εμείς.
Ο εγωισμός παράδειγμα ή ο εγωκεντρισμός, όσο και η εγωπάθεια, είναι αρνητικές καταστάσεις όταν δεν αντιπροσωπεύουν εμάς αλλά κάποιον άλλον.
Αλλά ας το δούμε από άλλη οπτική γωνία.
Το σίγουρο είναι ότι για να υπάρχει το εμείς, πρέπει να υπάρχει το εγώ και το κάθε εσύ.
Όσο πιο ενισχυμένο υπάρχει το εγώ και το εσύ, τόσο πιο δυνατό αποτέλεσμα μπορεί να μας δώσει το εμείς.
Το εμείς σημαίνει συνεργασίες , σημαίνει ομάδες και το επικίνδυνο είναι να περιέχουν ισχυρές προσωπικότητες που θα αντιλαμβάνονταν το λάθος , εάν κάποιος έδινε εσφαλμένη εντολή.
Έτσι το εγώ πρέπει να ζει κάτω από μια αίσθηση ενοχής και πανικού ώστε να μην έχει την απόλυτη εξουσία.
Οι ομάδες είναι απαραίτητες μέσα στην κοινωνική τάξη αλλά χωρίς δυνατές προσωπικότητες.
Έχω παρατηρήσει τώρα τελευταία πολλοί να κάνουν αναφορά σχετικά με την ανάγκη συνεργασιών, αλλά το εμπόδιο είναι η αρχηγεία.
Εδώ το εγώ θα βρεθεί σε μια κατάσταση πανικού και τα λάθη που θα συμβούν, είναι περισσότερο ένδειξη αστάθειας και αβεβαιότητας , πάρα σιγουριάς κι εμπιστοσύνης στον εαυτό μας.
Για το θέμα αρχηγίας φυσικά θα φανεί ως πρόβλημα ο εγωισμός μα δεν θα είναι η αλήθεια.
Το πρόβλημα θα είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης που έχει κάποιος για τον εαυτό του.
Θα θεωρήσει κάποιος προσωπικό θέμα του καθενός αυτή την κατάσταση και θα μου επιτρέψει να του πω πως κάνει λάθος.
Ας δούμε τώρα την σημερινή κατάσταση και την αδράνεια που επικρατεί για κάποια αντίδραση.
Ας τοποθετήσουμε τώρα με την σειρά τα πράγματα επιδιώκοντας μια τάξη για να διακρίνουμε ένα μέρος από την αλήθεια..
Εάν κοιτάξουμε από ψηλά την κοινωνία, θα διακρίνουμε μια πελώρια μάζα από μονάδες που την κατευθύνει μια μικρή ομάδα, με την ονομασία εμείς.
Η διαφορά που υπάρχει είναι τα πολλά εγώ με ένα μικρό εμείς.
Το μικρό εμείς που κατευθύνει τα πολλά εγώ, έχει μια τάξη και δεν είναι απαραίτητο να το αποτελούν ισχυρά εγώ.
Αυτό θα μας βοηθήσει να διακρίνουμε την ύπαρξη του εμείς με ένα εγώ να επικρατεί τελικά, αλλά κατορθώνοντας να κρατά το εμείς ενωμένο, ώστε να διαχειρίζεται τις πολλές μονάδες.
Για να το κατορθώσει αυτό το ένα εγώ που είναι το κεφάλι, θα μοιράσει αρμοδιότητες στα άλλα εγώ, προσφέροντας τους εξουσίες που θα τους ενισχύσει το εγώ.
Αυτή είναι η μορφή των σημερινών κομμάτων, που ποτέ δεν θα επιδιώξουν την πνευματική άνοδο των πολλών εγώ που κατευθύνουν.
Αυτό που συμβαίνει πραγματικά σήμερα είναι πολύ υπόγειο για να το διακρίνει εύκολα ο νους.
Η οικονομική αβεβαιότητα που υπάρχει, ασυναίσθητα δημιουργεί έναν πανικό στο εγώ του καθενός.
Η ανασφάλεια και ο φόβος ότι αύριο δεν θα έχει ίσως αυτό που είχε έως χθες, απασχολεί το νου ακατάπαυστα με αποτέλεσμα να βλέπει την θέση της εξουσίας ως λύση.
Μέσα στον πανικό επιλέγει συνωμοσία με τους ανθρώπους της εξουσίας , ακόμα και αν γνωρίζει ότι αυτό είναι λάθος.
Η εξουσία του έχει προσφέρει την όψη της πολυτέλειας ως ένα σημείο αδύναμο του ανθρώπου που ενισχύει το εγώ του.
Η εξουσία ζει μέσα στην πολυτέλεια, επιδεικνύοντας την έντονα, με την αίσθηση ότι έχει την δύναμη.
Όλο αυτό το παιχνίδι είναι αποτέλεσμα της άγνοιάς μας των αξιών.
Όλα αυτά συμβαίνουν από την έλλειψη παιδείας.
Από την απουσία του γνώθι σαυτόν .
Από την απουσία του μέτρον άριστον.
Ίσως αναρωτηθείτε γιατί το γράφω αυτό, αλλά η απάντηση είναι πολύ απλή.
Το γνώθι σαυτόν, σε βοηθά να δημιουργήσεις ένα δυνατό εγώ που δεν έχει φόβο απέναντι στο εμείς και τότε οι συνεργασίες μπορούν να επιτευχθούν χωρίς την ύπαρξη φόβου απέναντι σε αυτόν που κατέχει μια θέση αρχηγίας.
Ο καθένας γνωρίζει τις ικανότητές του και αναγνωρίζει τις ικανότητες του άλλου, έτσι ταυτόχρονα αποδέχεται την θέση που του αναλογεί.
Το μέτρον άριστον κρατά την ισορροπία ανάμεσα στο εγώ και το εσύ ώστε το αποτέλεσμα του εμείς, να έχει άριστα αποτελέσματα.
Για μια ακόμα φορά θα γράψω πως οι αρχαίοι πρόγονοί μας , μας έχουν τα πάντα έτοιμα για ένα καλύτερο αύριο.
Μένει μόνο να αναγνωρίσουμε το έργο τους και να το προστατεύουμε όπως του αξίζει.
Μένει μόνο να αισθανθούμε υπερήφανοι που ήμαστε Έλληνες και να αναλάβουμε την ολοκλήρωση του έργου τους, ως κληρονομιά.
Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να συνεργαστούμε και να αποτινάξουμε από πάνω μας, αυτή την από αιώνες σκλαβιά.
Χαράλαμπος Μπάστας
Ιδρυτής και πρόεδρος
Ενωμένη Κίνησης Ελλήνων.
( ΕΝ.Κ.Ε )
Ερευνητής συγγραφέας.
