Παρασκευή, Ιουνίου 26

Το μανιφέστο του σεφ Γιάννη Μπαξεβάνη για το Λασίθι (και για όλη την Ελλάδα)

πρεπει επιτελους να εκτιμησουμε τον τοπο μας!

Το μανιφέστο του σεφ Γιάννη Μπαξεβάνη για το Λασίθι (και για όλη την Ελλάδα):
Μετά απ’ το αλάτι Ιμαλαΐων,
που αντιγράφει τις θεραπευτικές ιδιότητες του θαλασσινού αλατιού (συν ότι το ιώδιο χρησιμοποιείται στη φαρμακευτική),
Μετά απ’ το άνοστο γκότσι μπέρυ,
λες και είμαστε στραβοί και δεν ξέρουμε τις θεραπευτικές ιδιότητες της κορινθιακής σταφίδας.
Μετά απ’ το ιταλικό μεταλλικό νερό στα δήθεν σικ εστιατόρια του Κολωνακίου και της Μυκόνου… τώρα ήρθαν να μας πουλήσουν θαλασσινό ισπανικό νερό στην Ελλάδα!
Για πόσο βλάκες θεωρούν τους Έλληνες οι έξυπνοι μπίζνεσμαν για να θησαυρίσουν, αναρωτιέμαι…
Πόσο έξυπνοι είμαστε όταν μας ταΐζουν κουτόχορτο;
Πώς μπορεί να επιβιώσει αυτή η μικρή χώρα αν ο καθένας μας δεν χρησιμοποιεί ελληνικά προϊόντα; Αν βγάζεις 100 και χαλάς 300, μια μέρα θα το κλείσεις το σπιτάκι ή θα σου το πάρουν άλλοι!
Παρακάτω σας παραθέτω το άρθρο με τίτλο “Imagine” που έγραψα στο Λασίθι - δημοσιεύτηκε στην τοπική εφημερίδα - και στο οποίο περιγράφω πώς θα ήταν το Λασίθι αν όλα τα εστιατόρια και τα ξενοδοχεία χρησιμοποιούσαν μόνο τοπικά προϊόντα και πόσος κόσμος θα δούλευε δίπλα μας.
Παρακαλώ, προωθήστε το στους φίλους σας.
Imagine
Θα χρησιμοποιήσω τον τίτλο του πανέμορφου τραγουδιού-«μανιφέστο» του John Lennon για να πω τα παρακάτω στον τόπο - Λασίθ ι- που με έκανε να σταθώ στα πόδια μου επαγγελματικά και να βρω την προσωπικότητά μου στην κουζίνα: Σε συζήτηση με έναν συνάδελφο μου - σεφ σε μεγάλο ξενοδοχείο της περιοχής - μου είπε ότι πλέον προσφέρουν υψηλότερες υπηρεσίες και ποιοτικά προϊόντα στους πελάτες τους, που φυσικά ανεβάζουν τον κόστος. Π.χ. στο πρωινό προσφέρουν ανανά και μπανάνες εισαγωγής σε αφθονία.
Τον ρώτησα: – Γιατί μπανάνες εισαγωγής; Γιατί όχι μικρές κρητικές μπανάνες που είναι πεντανόστιμες και επίσης, λόγω του μεγέθους, βολεύουν καλύτερα στο καλάθι των φρούτων; Γιατί ανανά εισαγωγής; Μήπως δεν είναι εξωτικά φρούτα το πεπόνι, το καρπούζι, το σύκο ή το κορόμηλο για τους ξένους επισκέπτες μας; Ανανά θα φάνε και καλύτερο σ’ άλλους τόπους!
Ο φίλος μου ο Γ. Καραλάκης από την Ιεράπετρα φύτεψε παπάγιες και φυσαλίδες. Ειλικρινά δεν έχω ξαναφάει καλύτερες! Κι όμως. Σαπίζουν πάνω στα δέντρα και τα ξενοδοχεία παίρνουν εξωτικά φρούτα εισαγωγής.
– Στη Θήβα και πιθανόν στην Ιεράπετρα, η ντομάτα σαπίζει φέτος στα χωράφια, εντωμεταξύ στα μεγάλα ξενοδοχεία χρησιμοποιούν - καλοκαίρι! - κονσέρβες ντοματάκι Ιταλίας…
– Οι γίγαντες και τα άλλα όσπρια είναι εισαγωγής (ή, στην καλύτερη περίπτωση, συσκευασμένα στην Ελλάδα). Βέβαια οι γίγαντες Τουρκίας έχουν 3 € το κιλό ενώ το ελληνικό 6 €. Και λοιπόν; Βγάζω 10-12 μερίδες ανά κιλό. Πόσο είναι τότε το κόστος της μερίδας; 0,60- 1 €! Έχω το περιθώριο για κέρδος αλλά και για να βοηθήσω τον τόπο μου, τους γύρω μου και να έχω ποιότητα!
– Γιατί έχουμε κάνει μόδα το fleur de sel Γαλλίας (20€ / κιλό) και τελευταία το αλάτι ορυκτό των Ιμαλαΐων; Μα! Ζούμε μες στο αλάτι! Βάζω 3 σκάφες θαλασσόνερο στην ταράτσα, εξατμίζεται το νερό κι έχω το πιο ωραίο αλάτι για μία ολόκληρη χρονιά!
– Γιατί αγοράζουμε τη κάπαρη Ιταλίας ή Τουρκίας; Το Λασίθι είναι γεμάτο άγρια φυτά και κανείς δεν την μαζεύει.
– Γιατί αρνί Νέας Ζηλανδίας σε όλα τα ξενοδοχεία, άνοστο, και που μερικά κομμάτια του - ακόμα και κατεψυγμένα! - είναι ακριβότερα από το φρέσκο;
– Γιατί ψωμί κατεψυγμένο και προψημένα ή έτοιμα μείγματα από την Γαλλία ή τη Γερμανία; Μήπως δεν ξέρουμε να ζυμώσουμε ψωμί στο Λασίθι; Το εφτάζυμο στο Κρούστα μας κάνει περήφανους όταν το σερβίρουμε. Τα παξιμάδια είναι από τα κορυφαία προϊόντα και τρελαίνουν τους επισκέπτες μας.
– Γιατί μακαρόνια Ιταλίας που βρίσκει ολόκληρος ο κόσμος στο πιάτο του; Η Ελλάδα έχει αντίστοιχες ανταγωνιστικές εταιρίες και πλέον υπάρχουν κρητικές εταιρίες παραγωγής ζυμαρικών που χάρη στην υψηλή ποιότητα των προϊόντων τους εξάγουν.
– Γιατί τυριά Gouda και Emmental στην Κρήτη;
– Μπορούμε να έχουμε “fan” πελάτες αποκλειστικά από το πρόβειο γιαούρτι, με πέτσα ή σακούλας! Συγκρίνεται καθόλου με το κακό ιμιτασιόν που έχει πλημμυρίσει τα πρωινά και το τζατζίκι; Δεν αξίζει η διαφορά τιμής όσο η ποιότητα;
– Γιατί κατεψυγμένα κρουασανάκια και σχεδόν πάντα κακής ποιότητας; Ας φάνε οι πελάτες μας μυζηθρόπιτες νεράτες! Μήπως θα πει στην πατρίδα του ότι δεν έφαγε κρουασανάκια στην Κρήτη;
Η λίστα είναι ατελείωτη και θα μπορούσα να πω και άλλα πολλά.
Φανταστείτε τώρα το Λασίθι, όπου όλα τα ξενοδοχεία και τα εστιατόρια αγοράζουν τοπικά προϊόντα. Να συσκευάζει ο κόσμος τη ντομάτα, ίσως στην αρχή σε βάζα και αργότερα να γίνει εργοστάσιο κονσέρβας.
Φανταστείτε να γίνουν βιοτεχνίες ζυμαρικών.
Φανταστείτε να φυτευτούν περισσότερες μπανανιές.
Φανταστείτε να εκτρέφει ο κόσμος περισσότερα χοιρινά, αμνοερίφια και - γιατί όχι - αγελάδες, όπως στην Μάνη και στη Μύκονο.
Φανταστείτε να γίνουν και άλλες βιοτεχνίες- βιομηχανίες τυριών και αλλαντικών.
Φανταστείτε να παράγει ο γεωργός στάρι και να φτιάξουμε τοπικά ψωμιά.
Φανταστείτε να γίνουν περισσότεροι συνεταιρισμοί γυναικών και φούρναροι να τροφοδοτούν τα ξενοδοχεία.
Φανταστείτε να φυτέψουμε περισσότερες συκιές, πορτοκαλιές, λεμονιές, βερικοκιές και να παράγουμε φρέσκα φρούτα και μαρμελάδες.
Φανταστείτε να γίνουν άλλες 2- 3 ιχθυοκαλλιέργειες. Τα ψάρια τους είναι σαφώς καλύτερα από τα εισαγωγής, που είναι τουλάχιστον 5- 6 ημερών και γεμάτα συντηρητικά.
Φανταστείτε να ξαναμαζέψουμε το αλάτι από αλυκές.
Φανταστείτε να μαζεύει ο κόσμος τα χόρτα τον χειμώνα, να τα καταψύχει ή να τα συσκευάζει για να τα χρησιμοποιεί το καλοκαίρι.
Φανταστείτε, λοιπόν, πόσο πιο νόστιμη θα ήταν η κουζίνα μας!
Φανταστείτε, λοιπόν, πόσοι άνθρωποι θα δούλευαν χειμώνα- καλοκαίρι! Φανταστείτε ότι τα λεφτά θα έμεναν στον τόπο.
Και τέλος, φανταστείτε τι διαφήμιση θα έκαναν οι τουρίστες γυρνώντας στον τόπο τους, που θα έλεγαν ότι στο Λασίθι τρώμε μόνο τοπικά προϊόντα!
Φανταστείτε ότι δεν είναι ουτοπία, δεν είναι καθόλου μακριά από την πραγματικότητα αν η τοπική αρχή, με θέληση, μας ενώνει.

[φωτό: Κική Τριανταφύλλη]


Κοινωνική Ενημέρωση: Θέσεις εργασίας

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *