Πέμπτη, Φεβρουαρίου 2

Ο πιο καλός μας φίλος;


Άρθρο του Δημήτρη Ποταμιάνου για το protagon.gr

Έχει, τελικά, μεγάλο πρόβλημα με το τυπωμένο βιβλίο η Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων (συγγνώμη, αλλά δεν παύω να εντυπωσιάζομαι από αυτά τα μακρυνάρια τους τίτλους των υπουργείων της πιο βραχύβιας κυβέρνησης της πρόσφατης ιστορίας μας). Θέμα πρώτο και πολυσυζητημένο: Κάμποσα παιδιά σ’ όλην την επικράτεια δεν έχουν πάρει ακόμα στα χέρια τους τα βιβλία με την ύλη των μαθημάτων τους, κι έχουμε πλέον ήδη μπει στο δεύτερο και πλέον αποφασισιστικό μέρος του σχολικού έτους. Όπου αυτό γινόταν κι όπου το επέτρεπαν οι καχεκτικοί προϋπολογισμοί των σχολικών μονάδων, κυκλοφόρησαν διάφορα υποκατάστατα- φωτοτυπίες, εκτυπώσεις από διαδικτυακά αρχεία κλπ.- ενώ παρακινήθηκαν βέβαια και οι εκπαιδευτικοί να δείξουν όλο το φιλότιμό τους, και οι μαθητές από την πλευρά τους ν’ αποδείξουν τις φιλικές τους σχέσεις με τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Αλλ’ η ανώμαλη κατάσταση ασφαλώς και δεν μπαλώθηκε και η εκπαιδευτική διαδικασία σε αρκετά δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια εξακολουθεί φέτος να παραμένει μετέωρη. Χώρια την οριστική πλέον και αμετάκλητη απώλεια εμπιστοσύνης των ελληνόπουλων προς τους πρίγκηπες που ορίζουν τις τύχες τους.

Δεύτερο θέμα, που κάνει ίσως λιγότερο μπαμ από το πρώτο, αλλά που έχει κι αυτό τη σημασία του. Παρατηρήθηκε τελευταίως μια εμπλοκή στη διανομή των ISBN- είναι η ηλεκτρονική ταυτότητα, ας πούμε, που πρέπει να έχει κάθε βιβλίο προκειμένου να κυκλοφορήσει στην αγορά. Τα σήματα αυτά διατίθενται στη χώρα μας από την Εθνική Βιβλιοθήκη, η οποία βεβαίως είναι ένα οργανισμός εξηρτημένος από το Υπουργείο Παιδείας κλπ. Την πατέντα ωστόσο για τα ISBN την έχει και την καρπούται μία διεθνής ιδιωτική επιχείρηση, η οποία, προκειμένου να μας εφοδιάσει με επαρκείς βιβλιοταυτότητες ζητάει το μερτικό της για την ευρεσιτεχνία και τη διαχείριση του προγράμματος. Η Εθνική Βιβλιοθήκη και η προϊσταμένη της αρχή, το Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης κλπ. πιάστηκαν κι εδώ αδιάβαστοι. Δεν κατέβαλαν εγκαίρως το αντίτιμο της υπηρεσίας στον διεθνή όμιλο, με αποτέλεσμα να μείνουν πολλοί Έλληνες εκδότες- όσοι τουλάχιστον δεν είχαν προαγοράσει ικανό στοκ - χωρίς τα απαραίτητα αγοραία διαπιστευτήρια για τα υπό έκδοση βιβλία τους. 

Δεν μας έφτανε ο μαρασμός και η πτώση της ζήτησης στην πιάτσα, παρά βρεθήκαν με δεμένα τα χέρια ακόμα κι εκείνοι οι τολμηροί που επιμένουν να τυπώνουν βιβλία. Ύστερα από τις έντονες διαμαρτυρίες εκδοτών και βιβλιοπωλών, κάποια έκτακτη ενίσχυση φαίνεται πως δόθηκε στη Βιβλιοθήκη και μοιάζει να βαίνουμε σήμερα προς τη διευθέτηση του ζητήματος. Αλλιώς, πέραν της προτροπής προς τους εκδότες να καλλιεργήσουν στενότερες σχέσεις με το Διαδίκτυο, θα εκαλούντο ενδεχομένως κι εκείνοι να μοιράζουν στα βιβλιοπωλεία και στους πάγκους των πλανόδιων φωτοτυπίες.

Αλλ’ αν εδώ το πρόβλημα μοιάζει να διορθώθηκε, το κακό σίγουρα τριτώνει για την κ. Άννα Διαμαντοπούλου, η οποία ως υπεύθυνη διαχειρίστρια σαφώς και ευθύνεται για το ότι έχει αφήσει χωρίς θέρμανση την Εθνική Βιβλιοθήκη, πάλι. Μια καλή μου φίλη επέστρεψε χθες, την πιο κρύα μέρα του φετινού χειμώνα, με κρυοπαγήματα από την τρίωρη παραμονή της στο ευαγές ίδρυμα. Τα’ θελε και τα’ παθε, βέβαια, αφού δεν ήθελε να πιστέψει στ’ αφτιά της, όταν έκανε το προνοητικό τηλεφώνημα: «Έχετε σήμερα θέρμανση;»  «Δεν είχαμε, κυρία μου, όλο τον χειμώνα, γιατί να’ χουμε σήμερα;»
Πόσες φορές δεν έχουμε όλοι μας γράψει σχολική έκθεση με θέμα: Το βιβλίο, ο καλύτερος και ο πιστότερός μας φίλος; Δεν φαίνεται να συμμερίζεται την άποψη η κ. Διαμαντοπούλου, και δεν το βλέπω να προτείνεται ως θέμα στις φετινές εισαγωγικές εξετάσεις που ξεκινούν ανήμερα, όπως μαθαίνουμε, Κωνσταντίνου και Ελένης. Θεέ μου, τι επιμέλεια ζητάμε από τα σχολιαρόπαιδα, όταν εμείς δεν είμαστε ικανοί να φροντίσουμε στοιχειωδώς τα του οίκου μας! Εν τάξει, υπάρχει βέβαια η «Ελλάδα τώρα», υπήρξαν επίσης και τα μανιφέστα κατά των «συντεχνιών», οι συναινετικές μεταρρρυθμιστικές νομοθεσίες, καθώς και οι δαιδαλώδεις προτάσεις για την παράταση του βίου της κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας. Αλλά να μας βοηθούσατε κιόλας λιγάκι, κυρία μου, να ξεφυλλίζουμε πιο εύκολα και χωρίς βλαβερές συνέπειες για την υγεία μας και κανένα σχολικό ή άλλο εγκυκλοπαιδικό ανάγνωσμα δεν θα έβλαφτε ασφαλώς καθόλου. Πρωτίστως, τολμώ να πω μάλιστα, αυτή θα’ πρεπε να είναι η δουλειά σας. Γι’ αυτό σας εμπιστευθήκαμε το τρισυπόστατο Υπουργείο.

Και, κλείνοντας, γνωρίσαμε όλοι το επαινετό ενδιαφέρον σας για την ψηφιακή επανάσταση, τα νέα μέσα επικοινωνίας και ούτω καθεξής. Δεόντως στελεχωμένη γι’ αυτές τις δουλειές και για την προσωπική σας ακτινοβολία φροντίσατε να είναι από την αρχή η Υπηρεσία σας. Αλλά πιστέψτε με ή εμπιστευθείτε τουλάχιστον τον Umberto Eco και τον Bruno Racine, που υποστήριξαν πειστικότατα πρόσφατα πως οι ψηφιακές σελίδες δεν σημαίνουν διόλου κατ’ ανάγκην τον θάνατο του έντυπου βιβλίου. Πέρα από καλός και πιστός φίλος, το βιβλίο είναι, σαν τη ρόδα και το σφυρί, ένα «τέλειο προϊόν». Κυριολεκτικά «αξεπέραστο». Μπορεί ενδεχομένως να μετεξελιχθεί αλλά δεν πρόκειται ποτέ ν’ αχρηστευτεί.

Πηγή : protagon.gr


Κοινωνική Ενημέρωση: Θέσεις εργασίας

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *