Ο «δεύτερος βιασμός»

Tasos Fantis

Ο «δεύτερος βιασμός»…….

Πολλές γυναίκες διαπιστώνουν ότι η νοοτροπία που υπάρχει και οι λανθασμένες αντιλήψεις γύρω από την ενδοοικογενειακή βία, (το βιασμό του σώματος και της ψυχής ), έχει ως αποτέλεσμα να τους επιρρίπτουν ευθύνες οι φίλοι, η οικογένεια, η αστυνομία, οι γιατροί, οι δικαστές , οι ένορκοι κ.α—αυτοί που θα έπρεπε να βοηθούν το θύμα—ίσως να συμμερίζονται αυτές τις λανθασμένες αντιλήψεις και να πληγώνουν το θύμα σχεδόν τόσο βαθιά όσο και ο βιαστής. Το πρόβλημα της επίρριψης ευθυνών είναι τόσο σοβαρό ώστε μερικοί το έχουν ονομάσει «δεύτερο βιασμό».
Συνεπώς, οι αστυνομικοί και οι δικαστές κατά τη διάρκεια χειρισμού τέτοιων περιστατικών, οφείλουν να αποφύγουν την λεγόμενη "δευτερογενή θυματοποίηση" του ατόμου και να επιδείξουν σοβαρότητα, υπομονή, ευαισθησία ,αμεροληψία, αντικειμενικότητα και διακριτικότητα…... Να δημιουργούν αίσθημα ασφάλειας και προστασίας στο θύμα για να καταθέσει αβίαστα όλη την κακοποίηση του, χωρίς να το αναγκάζουν στην λεπτομερή κατ’επανάληψη αφήγηση όσων έχει περάσει και ο θύτης να υποστεί τις συνέπειες που προβλέπονται από την νομοθεσία….. Είναι απαράδεκτο να αφήνετε ελεύθερος να συνεχίσει το<< έργο του>> στο ίδιο πρόσωπο ή άλλο που θα βρεθεί στον δρόμο του.....

Ώπα, λάθος δρόμος.

Κύριοι αρχηγοί, καλείσθε να κερδίσετε την κρίση.
Δεν μας αρκεί ποιος θα κερδίσει το επικοινωνιακό.

Φίλες και Φίλοι, δεν έχει σχέση η επικοινωνιακή θέση τους, στη βάση των κομμάτων που τους υποστηρίζουν.

Τα στελέχη τους μετρούν, και οι αποτελεσματικότητα των στελεχών σε δράσεις προς τη σωστή κατεύθυνση, δηλαδή λύσεις στα προβλήματα που ταλανίζουν τον Ελληνικό Λαό.

Πάμπλουτοι, πλούσιοι, φτωχοί και πάμπτωχοι, ζούμε κι αναπνέουμε κάτω από τον Ελληνικό Ουρανό. Όλοι επιθυμούμε το καλύτερο δυνατό και η παρελθοντολογία, ούτε η μελλοντολογία προσφέρουν κάτι, εκτός κι αν σήμερα εργαστούμε για το αποτέλεσμα βάση εφαρμόσιμου σχεδίου.

Υπάρχει τρόπος προόδου χωρίς τον 'βιασμό' συνειδήσεων και πεποιθήσεων;