Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μπάστας Χάρης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μπάστας Χάρης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο, Ιουνίου 14

Παραμύθια ή όνειρα;

Παραμύθια ή όνειρα;
Πάντα ήμουν της άποψης ότι η διαφορά του ονείρου από ένα παραμύθι, υπάρχει στο αποτέλεσμα.
Ένα παραμύθι καταλήγει σε ευχάριστο τέλος, ενώ το όνειρο μπορεί να αποδειχτεί στο τέλος εφιάλτης.
Έτσι διαπίστωσα ότι - για ασφάλεια - ενώ μιλούμε όλοι για όνειρα , τελικά ζητούμε παραμύθια.
Χαράλαμπος Μπάτσας.
Ερευνητής συγγραφέας.

Τρίτη, Ιουνίου 10

Μπάστας Χάρης: Πόσο έτοιμοι είναι τελικά οι Έλληνες;

Πόσο έτοιμοι είναι τελικά οι Έλληνες


Φίλες και φίλοι μου ίσως να έχετε παραξενευτεί με την καθυστέρησή των ανακοινώσεων, πιστεύοντας ίσως, ότι συνέβη κάτι που με έκανε να αποχωρίσω από την αρχική μου σκέψη.

Η αλήθεια είναι πως δεν θέλω να είμαι ψεύτης και η ετοιμότητα του κόσμου για αλήθειες είναι σχεδόν ανύπαρκτη.
Η αλήθεια είναι πως δεν επιδιώκω την παρουσία ενός κοινωνικοοικονομικού συστήματος παρά ένα σύστημα κοινωνικοπνευματικό.
Η αλήθεια είναι πως διστάζω, καθώς πρέπει να επιλέξω ανάμεσα σε αυτό που πρέπει να υπερασπιστώ (όπου δεν είναι έτοιμος να λάβει ο κόσμος ) και αυτό που είναι έτοιμος να λάβει, ικανοποιώντας του πλασματικές ανάγκες.
Πόσο τελικά ωφέλιμη είναι η προσπάθεια να πείσεις ότι όσα κομμάτια γης κι αν αποκτήσεις , στο τέλος θα μείνουν πίσω εκεί που πάντα ανήκουν για να προσελκύουν ιδιοκτήτες;
Όλα τα συστήματα που υπάρχουν, αποβλέπουν στην καλύτερη οικονομική κατάσταση ενός λαού, χωρίς να εξηγούν ότι το χρήμα είναι η αιτία όλων των κακών.
Ότι η πολυτέλεια είναι μια επιδίωξη που σου τρώει την ζωή τρέχοντας και πληρώνοντας.
Ότι η ιδιοκτησία είναι εφεύρημα για να σου ικανοποιεί την πλεονεξία.

Πόσο εύκολα θα μπορούσε κάποιος να παρεξηγήσει αυτή την άποψη;

Πόσο δύσκολο είναι να καταλάβει κάποιος ότι η τεχνολογία ( με την μορφή που έχει σήμερα) μας απομακρύνει από την φύση αποσκοπώντας στο χρηματικό κέρδος;
Πόσο δύσκολο είναι να καταλάβει κάποιος, ότι δεν κάνει τίποτα για την πνευματική του καλλιέργεια, με αυτή την κατάσταση που επικρατεί;
Ότι όσα τον διδάσκουν στα πανεπιστήμια , είναι για να ικανοποιήσει την σωστή λειτουργία μιας κοινωνικοοικονομικής κατάστασης και όχι τον ίδιο , για την πνευματική του ανάπτυξη;
Ότι πολλά είναι περιττά και θα μπορούσε κάποιος με λιγότερα, να ζήσει άνετα και να απολαύσει την ζωή ως άνθρωπος;
Παρατηρώ διαμάχες είτε θρησκευτικές είτε πολιτικές, υπερασπιζόμενοι κάποιοι απόψεις και ιδέες που καταλήγουν ανούσιες τελικά για το δικό τους πνευματικό επίπεδο προόδου.
Μα και το βιοτικό τους επίπεδο μπαίνει πια σε ένα αυτόματο μηχανισμό καταναλωτισμού, που αποβάλει την ανθρώπινή τους υπόσταση.

Αυτά και όχι μόνο με προβληματίζουν και διστάζω.
Δεν θέλω να λέω ψέματα ότι θα έχουμε ότι επιθυμούμε όταν αυτό έχει ως βάση την απόκτηση χρήματος και το χρήμα εδώ και καιρό το διαχειρίζονται αυτοί που μας έφεραν σε αυτή την κατάσταση και που ποτέ δεν θα αλλάξουν κατεύθυνση επιδιώξεων.
Δεν μπορείς να έχεις ανάπτυξη πνεύματος σε μια καταστήσει γαλουχημένη από το χρήμα και το εμπόριο.
Μόνο όταν μπουν όρια στο εμπόριο θα βρεθεί θέση και για το πνεύμα.
Μόνο όταν συνειδητοποιήσουμε ότι δεν ήμαστε ρομπότ για να εργαζόμαστε και να αποκτούμε , ώστε να έχουμε και να καταναλώνουμε, θα δούμε και τα δικαιώματά μας ως άνθρωποι για μια ανθρώπινη ζωή.
Πώς να αναπτύξεις ιδέες κοινωνικοπνευματικές όταν όλοι έχουν ταυτιστεί με τις κοινωνικοοικονομικές;
Θέλουμε να αποκτήσουμε ( λέμε ) ξανά τα κεκτημένα χωρίς να ομολογούμε ότι ποτέ δεν είχαμε κεκτημένα.
Ποτέ δεν είχαμε ελευθερία.
Ποτέ δεν είχαμε την πραγματική μας πατρίδα, παρά μόνο αυτή που μας πρόσφεραν οι Ευρωπαίοι ως δάνειο το 1821 και κοιτούν τώρα να μας την αρπάξουν.

Ποτέ δεν διοικήσαμε την Ελλάδα μας παρά πάντα διοικείτο από ανθρώπους που τοποθετούσαν οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικάνοι.
Ποιος έχει ευθύνη για την συλλογή κόσμου στα μεγάλα αστικά κέντρα, που έφεραν την επαρχία σε αυτό το χάλι με το αποτέλεσμα της Θράκης να κινδυνεύει θεωρούμενη από τους Ευρωπαίους ως Τούρκικη περιοχή;
Κανένας δεν θα αναρωτηθεί ώστε να σταματήσει αυτή η μετατόπιση πληθυσμού που έχει άσχημα τοπικά αποτελέσματα, όχι μόνο στην Θράκη αλλά αργότερα και σε άλλες περιοχές.
Ποιός έχει ευθύνη για την εμπλοκή του προσωπικού θρησκευτικού συναισθήματος με την πολιτική και κοινωνικοοικονομική κατάσταση;

Ποιά η σχέση της θρησκείας με την οικονομία;
Κανένας δεν θα αναρωτηθεί, παρά μόνο θα επιμένει στο πατρίς θρησκεία οικογένεια ως σύμβολο και θα αρπαχτεί από αυτό ως σανίδα σωτηρίας, χωρίς να υπολογίσει ότι και αυτό έχει αποτύχει στο παρελθόν να ενώσει τους Έλληνες.

Ποιος θα αποφασίσει να εργαστεί ως αγρότης ή κτηνοτρόφος, όταν του έχουν φυτέψει την εντύπωση ότι είναι επιστήμονας;
Κανένας δεν έχει αναρωτηθεί, παρά μόνο απολαμβάνουν την εργασία των νέων μας στα μπαράκια ως σερβιτόρους και τους άεργους πίνοντας καφέ ( με χαρτζιλίκι ) μέχρι να βρεθεί μια εργασία ισάξια των πτυχίων τους.


Όλοι θα αναθεματίζουν την πολιτική που υπάρχει χωρίς την διάθεση συμμετοχής σε κάτι νέο.
Όλοι θα λένε φωτιά και τσεκούρι χωρίς να βλέπουν ότι είναι το ίδιο με το σφυρί και δρεπάνι.
Όλοι θα προσπαθούν να βολευτούν χωρίς να κοπιάσουν.
Έτσι μας έμαθαν και δεν θέλουμε να το δούμε διαφορετικά.
Κανένας δεν θα σκύψει το κεφάλι, αναγνωρίζοντας ότι δεν τα ξέρει όλα , παρά θα πολεμήσει όποιον του σταθεί εμπόδιο, πιστεύοντας φανατισμένα τις ιδέες που τον έφεραν σε αυτή την κατάντια.

Εάν αξίζει τον κόπο να στερήσω τον χρόνο μου από το γράψιμο των βιβλίων μου, για να τον προσφέρω σε έναν αγώνα που θα έχει μόνο αντίπαλους και ελάχιστους συνειδητοποιημένους συνεργάτες.
Έτσι αναρωτιέμαι κι εγώ, εάν αξίζει τον κόπο να τα βάλεις με τόσους, για να καταλάβουν ότι αξίζει να προσπαθήσουν σε κάτι άλλο, που έστω και σαν υποψία μπορεί να φέρει ένα αποτέλεσμα που θα μας βγάλει από το αδιέξοδο, επιτρέποντας μας να ζήσουμε σαν άνθρωποι και πραγματικοί Έλληνες.
Το ερώτημά μου είναι , πόσο έτοιμοι είναι τελικά οι Έλληνες για να προσπαθήσουν κάτι πρωτόγνωρο;
Χαράλαμπος Μπάστας
Ερευνητής συγγραφέας.

Πέμπτη, Ιουνίου 5

Μπάστας Χάρης: Νέο κόμμα


Νέο κόμμα.

Έγραψε ένας φίλος, πως δεν έχουμε ανάγκη από άλλα κόμματα, αλλά από κατάλληλους ανθρώπους μέσα στα υπάρχοντα κόμματα.
Με έβαλε σε σκέψεις και ξαναδιάβασα τις θέσεις, τα καταστατικά και τις ιδρυτικές διακηρύξεις των σημαντικών κομμάτων.
Για άλλη μια φορά διαπίστωσα την ομοιότητα των γενικών γραμμών τους.
Όλα προσπαθούν να δημιουργήσουν κομματικούς στρατούς για να υπερασπιστούν κομματικά συμφέροντα ( με την δικαιολογία της ιδεολογίας ) , μα κανένα στην ουσία δεν δηλώνει την διάθεση ακόμα και αυτοθυσία για το συμφέρον της Ελλάδας.
Έτσι αντικρίζουμε σε κόμματα που έχουν αποτύχει ιδεολογικά ως κυβερνήσεις ( αλλά και αντιπολίτευσης ), να προσφέρουν την ανασύνταξή τους ως λύση για νέους εκλογικούς αγώνες, παραποιώντας κάπως τις νέες θέσεις τους.
Έτσι αντικρίζουμε επανάληψη προσώπων και κομμάτων που λογικά , έπρεπε να έχουν πάει στα σπίτια τους.
Έτσι αντικρίζουμε την διαιώνιση μιας θλιβερής κατάστασης, με το αίτημα να μην δημιουργηθούν νέα κόμματα και νέοι πολιτικοί, παρά να αλλάζει ο Μανωλιός τοποθετώντας τα ρούχα του αλλιώς.

Έτσι καταστάλαξα ότι είναι απαραίτητη η εμφάνιση νέων κομμάτων με νέα όμως πρόσωπα.
Είναι απαραίτητη η απόσυρση των αποτυχημένων κομμάτων και βουλευτών τους.
Είναι απαραίτητο ο ψηφοφόρος να ελέγχει κρίνοντας και όχι να τον ελέγχει κάποιο κόμμα, θεωρώντας τον πρόβατο μέσα σε μαντρί.
Είναι αδιανόητο να έχουν ψηφοφόρους κόμματα που επί πολλά χρόνια έχουν ένα ελάχιστο ως και μικρό ποσοστό.
Είναι αδιανόητο να παραμένουν ως ενεργά κόμματα, αυτά που έχουν προδώσει τους ψηφοφόρους τους , πράττοντας άλλα από αυτά που υποσχέθηκαν.
Είναι αδιανόητο να παραμένουν ενεργά πολιτικοί διεκδικώντας ( ή έχοντας )την βουλευτική έδρα , πότε με το ένα και πότε με το άλλο κόμμα.
Είναι παράλογο να πιστεύουμε ότι με αυτή την τακτική θα βελτιωθεί κάτι .
Είναι παράλογο να πιστεύουμε ότι οι προδότες κάποια στιγμή θα γίνουν ευεργέτες.
Είναι παράλογο να πιστεύουμε ότι το χρήμα και οι έχοντες την οικονομική δύναμη θα ενδιαφερθούν για το καλό της κοινωνίας και όχι για το δικό τους.
Είναι παράλογο να πιστεύουμε ότι μια κοινωνία που έχει σαν βάση την οικονομία και την πολυτέλεια θα αναπτυχθεί πνευματικά.
Είναι παράλογο να πιστεύουμε ότι ένα νέο κόμμα που επιλέγει για βουλευτές του αποτυχημένους πολιτικούς άλλων κομμάτων , θα έχει κάτι νέο να προσφέρει.
Για να αλλάξει μια κατάσταση πρέπει:
Ο νέος πολιτικός φορέας να έχει νέα κομματική δομή.
Να έχει νέα πρόσωπα για πολιτικούς ηγέτες.
Να επιλέγει μέσα από τον χώρο του αυτούς που θα το αντιπροσωπεύουν ως κόμμα.
Να έχει σταθερότητα στις θέσεις του.
Να διαθέτει όρεξη για νοικοκυριό.
Να διαθέτει δραστήριους ανθρώπους που μπορούν να διευρύνουν και να εκθέσουν τις θέσεις του κόμματος με πολλούς και εναλλακτικούς τρόπους.
Για να υπάρχει Δημοκρατία στις αποφάσεις συνελεύσεων, πρέπει να σταματήσει ο κλασικός τρόπος που αποφασίζει το σώμα βάση της πλειοψηφίας των παρόντων και να αλλάξει με βάση της πλειοψηφίας των εγγεγραμμένων.
Δεν μπορούν να βγαίνουν αποφάσεις με την μόνιμη παρουσία των ίδιων μελών, σε συμβούλια 15 έως 20 ατόμων, όταν στις επιτροπές είναι εγγεγραμμένοι 250 άνθρωποι.
Είναι πολλά που πρέπει να αλλάξουν για να παρουσιάσει ένα κόμμα δημοκρατικό πρόσωπο.
Είναι πολλή αυτά που πρέπει να συμβούν για να αλλάξει αυτή η καταστροφική κατάσταση στην πατρίδα μας.
Είναι πολλά αυτά που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε για να επιτευχθεί αυτό.
Είναι ανάγκη να υπάρχουν πολλοί άνθρωποι, που είναι απαραίτητο να συμβάλουν γι αυτό τον αγώνα, ώστε να πραγματοποιηθεί μια σημαντική αλλαγή.
Χαράλαμπος Μπάστας
Ιδρυτής και πρόεδρος
Ενωμένη Κίνησις Ελλήνων.
( ΕΝ.Κ.Ε )
Ερευνητής συγγραφέας.

Παρασκευή, Μαΐου 30

Μήνυμα . Όλοι τελικά έλαβαν το μήνυμα .


Μήνυμα .
Όλοι τελικά έλαβαν το μήνυμα .
Έτσι είπαν κι έτσι πιστεύουν, όμως πάντα. Υπάρχει όμως και η άλλη όψη των πραγμάτων.
Ας ξεκινήσουμε από τους μεγάλους νικητές του ΣΥΡΙΖΑ.
Μα τι λέω;
Οι μεγάλοι νικητές ήταν η Χ.Α κι όμως δεν άκουσες μεγάλες κουβέντες από αυτούς παρά μόνο να εκφράζουν το δίκαιο ( θα μου επιτρέψετε ) αίτημα και ερώτημά τους, εάν τελικά είναι νόμιμο κόμμα ή όχι.
Εάν είναι νόμιμο , προς τι η τόση φασαρία και αν είναι παράνομο … ποιός ο λόγος που επέτρεψαν την συμμετοχή του στην εκλογική αυτή αναμέτρηση;
Ποιοί παίζουν τελικά με ποιούς;
Ο λόγος που αυξάνουν το ποσοστό τους είναι φανερός και αναρωτιέμαι γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διορθώνει τον μεταναστευτικό παράγοντα πολίτικης του, για να έχει ένα ποσοστό σήμερα που δεν θα μπορούσε κανένας να αμφισβητήσει σαν κόμμα ικανό και δυνατό να κυβερνήσει.
Με αυτό τον τρόπο θα χαμήλωνε το ποσοστό και της Χ.Α.
Ίσως τελικά να έχω λάθος, αλλά τα κουκιά πιστεύω έτσι δείχνουν.
Πάμε παρακάτω.
ΝΔ και ΠΑΣΟΚ για άλλη μια φορά επιδεικνύουν την συντροφικότητα και αλληλεγγύη που έχουν το ένα για το άλλο και μάλιστα τώρα θέλουν από την ΝΔ, να φανεί πως το ΠΑΣΟΚ κάνει το κουμάντο ακόμα και στο θέμα ανασχηματισμού.
Το μήνυμα που έλαβαν λέει, ήταν να σταματήσουν την σφαγή των Ελλήνων και το κατάλαβαν τώρα.
Εγώ θα ρωτήσω κάτι που δεν ρώτησαν οι δημοσιογράφοι.
Και τόσο καιρό που ήσασταν;
Έπρεπε να πάρετε αυτά τα ποσοστά και οι δυο μαζί, για να αποφασίσετε ότι δεν αντέχει άλλο ο Έλληνας την πολιτική <<παίρνω κεφάλια και όπου βγάλει >>;

Δεν ολοκλήρωσα για το ΣΥΡΙΖΑ όμως.
Καλά ρε παιδιά τα πήγατε καλά στης Ευρωεκλογές , στις Δημοτικές , τι ήταν αυτό;
Ένα κόμμα που ήρθε πρώτο στις μεν εκλογές, γιατί τα πήγε χάλια στις δε εκλογές;
Κάποιο πουλάκι μου είπε πως υπήρχαν πολλές διαπλοκές.
Είναι αλήθεια τελικά και γιατί;
Για το ΚΚΕ δεν θα πω τίποτα και πιστεύω ότι δεν έχει να πει κανένας τίποτα, όσο θα επιμένουν στις απόψεις τους τα τελευταία 50 χρόνια.
Αυτοί έχουν διαγράψει τα ημερολόγια και δεν γνωρίζουν ότι έχουμε 2014 και όχι ( να μην πω ) ….
Μην μου το κάνετε αυτό και επιμένετε να γράψω για το Ποτάμι.
Ένα θα πω, ότι εάν το πάρουν χαμπάρι οι Πακιστανοί, οι Ρουμάνοι , οι Ρώσοι και ένα σορό άλλοι αλλοδαποί, ότι μπορούν να εγγραφούν όλοι σε αυτό το κόμμα χωρίς κανένα πρόβλημα και ότι μπορούν να πάρουν και την προεδρία του κόμματος, με δημοκρατικές διαδικασίες, βάση του καταστατικού τους … θα γίνει το έλα να δεις.
Και αυτό δεν το ρώτησε κανένας δημοσιογράφος, σε καμία από όσες συνεντεύξεις έδωσαν, με τα ελάχιστα χρήματα που διέθεσαν για την πολιτική τους παρουσία, από τα κουπόνια των συνδρομητών.
Θα αναφέρω λίγο την Ελιά, που με την παρουσία της σαν εκπροσώπηση συνασπισμού κομμάτων και όχι μόνο του το ΠΑΣΟΚ όπως μας είχε συνηθίσει, αποδεικνύει ότι δεν έχει πλέον το κουράγιο να σταθεί μόνο του, πάρα μόνο με πατερίτσες που από αλλού την ζητούσε και από αλλού του ήρθαν.
Πάμε λίγο στους Ανεξάρτητους Έλληνες πριν γράψω για την ΔΗΜΑΡ που βυθίστηκε στην ανυπαρξία, με το μήνυμα που έλαβε, ότι συνέβη η ήττα του, επειδή αποχώρισε λέει από την κυβέρνηση κι όχι επειδή συμμετείχαν σε αυτή..
Άσε τους, αυτοί θα καταλάβουν όταν θα μεγαλώσουν.
Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες θα αναρωτιούνται τι φταίει και θα το ψάχνουν στο πόσο δεξιοί εκφράζονταν μερικοί και κάποιοι άλλοι με φιλότιμες προσπάθειες που παραμένουν ακόμα ( για να μην χαθεί η φιλότιμη προσπάθεια ένωσης όλων των τάξεων) θα προσπαθούν να τους πείσουν ότι πρέπει να ξεχάσουν την Δεξιά και να δουν αυτό που λέει ο πρόεδρος τους… για ενωμένους Έλληνες η μη.
Οι παραμένοντες θα κατηγορούν τους αποχωρήσαντες ως προδότες και πάει λέγοντας.
Θα ξαναπούν ότι φταίει ο πόλεμος που κάποιοι κάνουν και όχι η απραξία τους και η ανικανότητά τους να βγάλουν υποψήφιους Δημάρχους παντού.
Εγώ για να πω την αλήθεια θα ήθελα όλοι να είχαν καταλάβει το πραγματικό μήνυμα που τους έστειλαν τα πρόβατα ( όπως ονομάζουν τους ψηφοφόρους ), για να μην μπαίνουν στον κόπο ορισμένοι, να στήνουν άλλες πολιτικές παρουσίες, με σκοπό να βρεθεί μια διέξοδος από αυτή την άθλια κατάσταση .
Η κατάσταση μέρα με την ημέρα χειροτερεύει και αυτοί το βιολί τους βρίζοντας ο ένας τον άλλον ( οι παραμένοντες με κάποια ποσοστά ) και οι άλλοι που έχασαν τα ποσοστά τους, να ψάχνουν αλλού γι αλλού την πραγματική αιτία της καταστροφής τους.
Όσο κύριοι θα ψάχνεται πως θα φτιάξετε ένα κόμμα ή κίνημα και όχι την Ελλάδα, έχετε χάσει το παιχνίδι.
Και καλά εσείς τα θέλατε, αλλά οι ψηφοφόροι σας τί φταίνε;
Η Ελλάδα τί φταίει;
Πάρετε χαμπάρι καλά ότι όσο δεν δίνεται σημασία στην Ελλάδα και την κατάντια του Έλληνα αλλά μόνο στο δικό σας χάλι, ένα Έθνος πάει κατά διαόλου και δεν θα έχετε τίποτα στο τέλος για να σας ψηφίσει .
Χαράλαμπος Μπάστας
Ιδρυτής και πρόεδρος
Ενωμένη Κίνησις Ελλήνων.
( ΕΝ.Κ.Ε )
Ερευνητής συγγραφέας.

Πέμπτη, Μαΐου 22

Για έναν καλύτερο κόσμο.



Για έναν καλύτερο κόσμο.

Θυμάμαι πως η δασκάλα μας στο Δημοτικό σχολείο , μας έλεγε πως έπρεπε να μάθουμε γράμματα για να έχουμε καλό μέλλον.
Τους πατεράδες μας να λένε, πως πρέπει να δουλεύουμε για να έχουμε ένα καλύτερο αύριο.
Τις μανάδες μας αργότερα να δικαιολογούν την ανάγκη να εργαστούν κι αυτές για μια πιο εύκολη ζωή.

Μεγαλώνοντας, εργαστήκαμε κι εμείς για να βοηθήσουμε την οικογένειά μας να έχει ένα καλό μέλλον.
Ζητούσαμε τα ένσημά μας, για να έχουμε μια καλή σύνταξη.
Υπηρετήσαμε την πατρίδα μας να είναι ανεξάρτητη.
Κάναμε οικογένεια και αποκτήσαμε παιδιά που επιδιώξαμε να είναι χρήσιμα στην κοινωνία.
Ακολουθήσαμε όλους τους νόμους και καταδικάζαμε κάθε παρανομία.

Πιστέψαμε σε κυβερνήσεις, νομίζοντας ότι κοιτούσαν το συμφέρον της πατρίδας μας.
Και έτσι περνούσε ο καιρός, πάντα για ένα καλύτερο μέλλον.
Για να πω την αλήθεια πιστεύω δεν θα αλλάζαμε γνώμη εάν δεν μιλούσαν κάποιοι για κυβερνήσεις που τα έτρωγαν.
Δεν θα αλλάζαμε γνώμη αν δεν υπήρχε τόση οικονομική δυσκολία.
Εάν δεν ήταν πλέον απαραίτητο να εργάζονται όλοι στην οικογένεια, για να αντεπεξέλθει στις ανάγκες επιβίωσης.
Ίσως να μην δίναμε σημασία εάν δεν χτυπούσε αυτή η κατάσταση εμάς και όλους τους άλλους γύρω μας.
Όλοι τότε μίλησαν για πολιτικές αλλαγές που θα έφερναν ένα καλύτερο αύριο.
Βλέπαμε μετανάστες να κατακλύζουν την πατρίδα μας για ένα δικό τους καλύτερο αύριο και κάποιοι να τους υπερασπίζονται για ένα καλύτερο ( όπως έλεγαν ) κόσμο.
Βλέπαμε να χαμηλώνουν τις βάσεις στα πανεπιστήμια για να γίνουν επιστήμονες τα παιδιά μας, μετατρέποντάς τα αργότερα σε τεμπέληδες της καφετέριας ή σερβιτόρους και μπάρμαν.
Την ενεργεία για τους Έλληνες να φτάνει σε ανώτατα σημεία και οι μετανάστες από όλα τα κράτη να μαστίζουν τον τόπο, έχοντας και ζητώντας εργασία.
Ήθελαν έναν καλύτερο κόσμο , αγνοώντας ότι ο δικός μας κόσμος χειροτέρευε.
Οι νέοι μας ως επιστήμονες περίμεναν διορισμό και θεωρούσαν απαξιωτικό να εργαστούν οπουδήποτε αλλού εκτός από καφετέριες ή μπαράκια.
Οι μετανάστες έτσι κάλυπταν όλες τις θέσεις εργατών που αδιαφορούσαν να θέλουν ως εργασία οι νέοι μας.
Δεν ακούμε πλέον Ελληνικά μέσα στο μετρό και λεωφορεία και μας έρχονται όλα αυτά που μου έλεγαν κάποτε κάποιοι, για καλύτερη ζωή μας.
Ξεθόλωσε το τοπίο γύρω μας και διακρίναμε αυτό που ποτέ δεν είχαμε δει.
Όλα ήταν προγραμματισμένα.
Δεν θα μπορούσε κάποιος να μην τα διακρίνει αν έδινε λίγο προσοχή.
Και να φανταστείς ότι όλα αυτά λειτουργούσαν με την δικαιολογία ενός καλύτερου αύριο..
Η Γεωργία και η κτηνοτροφία ήταν κατευθυνόμενη ώστε μετά από ένα χρονικό διάστημα να έχουμε μόνο εισαγωγές στην πατρίδα μας.
Τα εργοστάσια έκλειναν το ένα μετά το άλλο και τα πολυκαταστήματα είχαν επενδύτες του εξωτερικού , ενώ ταυτόχρονα εξαγόραζαν όσους είχαν κατορθώσει κάτι μεγάλο έως εκείνη την ώρα.
Η ιδιωτική οικονομία είχε λάβει το χτύπημα και είχε καταρρεύσει αρκετά κι ο μόνος τομέας που είχε οικονομική δύναμη ακόμα , ήταν το δημόσιο.
Η λογική λέει ότι όταν θέλεις να εξισορροπήσεις μια κατάσταση ανάμεσα στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα , διευκολύνεις τον πεσμένο ιδιωτικό και χτυπάς τον δημόσιο που έχει ξεφύγει από τα όρια, με τις υπερβολικές προσλήψεις πελατειακού χαρακτήρα από τα κόμματα.
Αυτό όμως το κάνεις όταν θέλεις την εξυγίανση μιας κατάστασης. Όταν όμως θέλεις να καταστρέψεις ένα έθνος , πατάς στη δικαιολογία της εξυγίανσης του δημόσιου τομέα και χτυπάς ταυτόχρονα τον ήδη κατεστραμμένο ιδιωτικό τομέα.
Όλα φυσικά για ένα καλύτερο αύριο.
Με την δικαιολογία των μεγάλων μισθών που απολαμβάνουν οι τεμπέληδες ( όπως τους αποκαλείς) δημόσιοι υπάλληλοι που βάζουν το κράτος μέσα , χτυπάς και τους μισθούς του ιδιωτικού τομέα που δεν επιβαρύνουν καθόλου το κράτος.
Κλέβεις τους συνταξιούχους λέγοντας τους ότι δεν πρέπει να πάρουν όση σύνταξη έπαιρναν, χωρίς να τους εξηγείς ότι θέλεις να καλύψεις κλέφτες που σφετερίστηκαν χρήματα του δημοσίου. Δεν θες να τους βλάψεις επειδή είναι αυτοί που φέρεις ευθύνη για την παρουσία τους εκεί και θα χάσεις την εμπιστοσύνη του κόσμοι με τους ανθρώπους που έβαλες να προστατέψουν τις περιουσίες τους. Είναι αυτοί που αποτελούν την οικονομική σου δύναμη ως κόμμα και αυτοί που θα σε βοηθού, όσο δεν τους δίνεις στον κόσμο για λιντσάρισμα.
Θα προσπαθήσουν να σε πείσουν ότι αυτοί είναι που μοχθούν για το δικό σου καλύτερο αύριο και για έναν καλύτερο κόσμο.
Όλα αυτά φυσικά κάτω από την επίβλεψη των ξένον δυνάμεων με την δικαιολογία των δανείων.
Και τι δανείων;
Είναι από αυτά τα δάνεια που ούτε οι μαυραγορίτες δεν δίνουν.
Είναι από αυτά τα δάνεια που σε κρατούν μια ζωή χρεωμένο χωρίς να λογαριάζουν αν ζεις ή αν πεθαίνεις με αυτούς τους όρους αποπληρωμής.
Για να μην γράψω μια- μια όλες οι ορατές ατασθαλίες που υπάρχουν και δείχνουν ολοφάνερα ένα τεράστιο έγκλημα που μόνο οι προστάτες των λαών δεν το βλέπουν, θα αναρωτηθώ.
Οι πολιτικοί αυτού του τόπου τι κάνουν και δεν έχουν καμία Ελληνική λύση, αλλά ζητούν λύσεις από τους άλλους γι αυτό το καλύτερο αύριο;
Εδώ έχουμε το χειρότερο κομμάτι.
Καλά, οι ξένοι είναι ξένοι, οι δικοί σου όμως είναι προδότες και η προδοσία όταν συμβαίνει και δεν υπάρχει τιμωρία κάνει πολύ χειρότερα τα πράγματα.
Εκεί περιμένεις μια βοήθεια από αυτούς που φωνάζουν για το έγκλημα των διαχειριστών σου, αλλά όταν βλέπεις ότι είναι μόνο φωνές χωρίς έργα , σε πιάνει απελπισία.
Η αντιπολίτευση να συνωμοτεί με την κυβέρνηση, διευκολύνοντας εκλογικά αποτελέσματα.
Μετά φυσικά από μια εκλογική αναμέτρηση όλα θα είναι όπως πριν με φωνακλάδες βουλευτές να βρίζουν την κυβέρνηση και τον Λάο που θα είναι πάντα ο φταίχτης που τους ψήφισε .
Θα δεις να ξεφυτρώνουν κόμματα με κατακάθια άλλων κομμάτων ή κόμματα για να μαζέψουν ρεύματα διαμαρτυρίας με την δικαιολογία ύπαρξής τους , ότι δημιουργήθηκαν για να έχουν μια εναλλακτική λύσει οι δυσαρεστημένοι ψηφοφόροι.
Θα δεις ποδοσφαιρικές μεταγραφές από το ένα κόμμα στο άλλο, λες και δεν υπάρχουν φυτώρια από τα ίδια τα κόμματα για φρέσκο και αγνό υλικό.
Θα διακρίνεις και το φαινόμενο από τους ίδιους τους ψηφοφόρους, να υπολογίζουν ένα κόμμα όταν περιέχει από αυτή την φάρα ανθρώπους , της γραβάτας και του μεγάλου χαμόγελου με πολυτελή αυτοκίνητα και σπίτια με πισίνες.
Θέλει τους πολιτικούς οικονομικά ευκατάστατους και ανοιχτοχέρηδες .
Θέλουν να διακρίνουν δύναμη χωρίς να υπολογίζουν ότι κανένας από αυτούς δεν θα τους την δώσει αυτή την δύναμη στα χέρια τους.
Κανένας από αυτούς δεν θα πιστέψει ούτε ποτέ θα υπερασπιστεί την δύναμη του κόσμου.
Δεν θα το κάνει από κακία, αλλά επειδή έτσι τον δίδαξαν από τα γεννοφάσκια του, ότι έτσι θα υπάρξει ο καλύτερος κόσμος κι ένα καλύτερο αύριο.
Και η ανακύκλωση θα υπάρχει όσο δεν σταματά οι ίδιος ο κόσμος αυτό το γρανάζι που μετακινεί τον δείκτη όπου δείχνει την ίδια πάντα ώρα, στο ίδιο πάντα σκηνικό με διαφορετικά χρώματα για να ξεγελά τον ψηφοφόρο.
Όλα αυτά πάντα για ένα καλύτερο αύριο.
Για έναν καλύτερο κόσμο , χωρίς να προσέχει κάποιος ιδιαίτερα, ότι όταν έρθει το αύριο δε θα έχει καμία διαφορά από το χθες.
Δεν θα υπάρχει ο καλύτερος κόσμος, όσο ο κόσμος δεν θέλει να δει ότι ο ίδιος θα τον αλλάξει και όχι οι συνηθισμένοι ύποπτοι.
Για εκείνους την επόμενη ημέρα, θα φταίει πάντα η κακή επιλογή των ψηφοφόρων.
Οι ψηφοφόροι θα αγωνίζονται πάντα για ένα καλύτερο αύριο ελπίζοντας ότι οι άλλοι θα φροντίσουν για το δικό τους καλό…
Θα πιστεύουν κάθε πολιτικό που θα τους λέει να στηριχτούν επάνω του και να του έχουν εμπιστοσύνη.
Οι ψηφοφόροι θα προσπαθούν πάντα να είναι νομοταγείς κι εργατικοί και πάντα για τους πολιτικούς θα είναι οι φταίχτες για κάθε κακό.
Σαν απόδειξη θα καλούν πάντα τους ψηφοφόρους να πληρώσουν τα σπασμένα.
Και μην ξεχνάμε ότι όλα πάντα με την υπόσχεση και την ελπίδα, πως θα έρθει ένα καλύτερο αύριο με έναν καλύτερο κόσμο.
Χαράλαμπος Μπάστας
Ιδρυτής και πρόεδρος
Ενωμένη Κίνησις Ελλήνων.
( ΕΝ.Κ.Ε )
Ερευνητής συγγραφέας.

Τετάρτη, Μαΐου 14

Η αρχηγία ενός κόμματος.

Ο χρήστης Ζυγισε και Αποφασισε κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Μπάστας Χάρης.
Δημοσιεύθηκε από Μπάστας Χάρης 
 
 
Η αρχηγία ενός κόμματος.

Η αλήθεια είναι πως αφορμή για την ανάρτηση μου έδωσε η δήλωση ενός αρχηγού κόμματος.
Τον ρώτησε ο δημοσιογράφος τι θα κάνει, εάν δεν λάβει το προβλεπόμενο από τον ίδιο ποσοστό το κόμμα του, αλλά ένα πολύ χαμηλό ποσοστό.
Η απάντηση ήταν ότι θα καλέσει σε συνέδριο για να τεθεί θέμα αρχηγίας και άλλα.
Έκπληκτος διαπίστωσα ότι ο δημοσιογράφος έλαβε την απάντηση ως ικανοποιητική και δεν είχε συνέχεια η ερώτηση.

Την διπλωματική γλώσσα την χρησιμοποιούμε όταν απευθυνόμαστε σε κάποιους που κάνουν μια διαπραγμάτευση μαζί μας.
Έχει αρνητική ερμηνεία όταν κάνουμε χρήση της διπλωματίας, απέναντι σε συνεργάτες μας ή σε όσους ρωτούν θέματα που αφορούν τους συνεργάτες μας.
Όταν δηλαδή μας ρωτούν τι θα κάνουμε εμείς για κάτι και εμείς απαντούμε ότι θα δώσουμε το δικαίωμα να κάνουν οι άλλοι για εμάς ως απάντηση, είναι ένα θέμα που θέλει πολύ κουβέντα.
Το συνέδριο του κάθε κόμματος βάση καταστατικού, είναι το ανώτατο όργανο που ψηφίζει την διοικούσα επιτροπή.
Τους σύνεδρους τους έχουν επιλέξει οι τοπικές επιτροπές του κόμματος, αλλά το αποτέλεσμα της εκλογής τους είναι αποτέλεσμα μαγειρέματος της διοικούσας επιτροπής.
Πολλές φορές θα έλεγα πως τους συνέδρους τους κουβαλούν από τον τόπο τους απλά για να ψηφίσουν ή για να φανεί πως υπήρχαν ψηφοφόροι.
Με όλο αυτό θέλω να πω πως οι σύνεδροι είναι άνθρωποι του προέδρου που γνωρίζουν ότι πέφτοντας ο πρόεδρος θα πέσουν ίσως και οι ίδιοι, οπότε ακόμα και σε συνέδριο δεν θα υπάρχει καμιά αλλαγή και ακόμα περισσότερο όταν ο πρόεδρος, είναι και ο ιδρυτής του κόμματος.

Αυτή είναι μια μικρή έκθεση της σκληρής αλήθειας σχετικά με την λειτουργία των κομμάτων, αλλά και πόσο δύσκολο είναι τελικά να υπάρχει η εξουσία από την βάση στα κομματικά κατασκευάσματα αυτά, που ακολούθου πιστά της γραμμές , αντιγράφοντας το ένα τις αρχές καταστατικού του ενός από του άλλου.

Ποτέ σε αυτά τα κόμματα δεν θα αναλάβει την ευθύνη ο ίδιος ο αρχηγός με παραίτησή του, παρά μόνο εάν έχει εξασφαλίσει την ασφάλεια εκτίμησης που ζητά από τον αντικαταστάτη του.
Έτσι δεν θα παρατηρήσουμε ιδιαίτερες διαμάχες μετά από μια παραίτηση , ούτε σχίσματα που θα ωθούσαν το κόμμα σε διάλυση. Το κόμμα μπορεί να διαλυθεί μετά από ενέργειες του ίδιου του επόμενου προέδρου, με την επιμονή του για ολοκλήρωση των ενεργειών του προηγούμενου, που είχε απογοητεύσει τους ψηφοφόρους με τις ενέργειές του.
Ας εκθέσω λοιπόν την άποψή μου για τις ευθύνες που έχει ένας ιδρυτής, αλλά και ένας πρόεδρος κάποιου κόμματος.

Ο Ιδρυτής κάποιου κόμματος προτείνει μια άλλη μορφή κόμματος, όταν πιστεύει ότι δεν υπάρχει κάτι που αντιπροσωπεύει συγκεκριμένα προβλήματα του λαού ή δεν προσφέρει στο λαό την σωστή λύση δημιουργώντας διέξοδο από αυτά.
Ο πρόεδρος που αναλαμβάνει ένα κόμμα, φροντίζει να δημιουργηθεί όλη η δομή που αναφέρει το καταστατικό του κόμματος και να λειτουργεί αποδοτικά, υπακούοντας το καταστατικό που έχει σαν βάση του τα μέλη του κόμματος και όχι μόνο τον ίδιο.
Ο πρόεδρος πρέπει να δηλώνει παραίτηση εάν καταπατά τα άρθρα του καταστατικού και εάν δεν προσφέρει ωφέλιμο έργο στα μέλη του κόμματος, επιτρέποντας σε κάποιον άλλο να δημιουργήσει προϋποθέσεις για καλύτερο αποτέλεσμα.

Δεν πρέπει να είναι ο ίδιος αυτός που θα επιλέγει τα κατακάθια άλλων κομμάτων για συνεργασία με το κόμμα, αλλά να ακολουθεί τις υποδείξεις των μελών του κόμματος.
Ο πρόεδρος πρέπει να έχει υπόψη του την εμπιστοσύνη που του έχουν τα μέλη και να μην τα προδίδει με την πρώτη ευκαιρία χρησιμοποιώντας τα.
Να έχει την ευθύνη για κάθε ενέργειά του και να αναλαμβάνει την ευθύνη για τα λάθη του.

Εάν ακολουθούσαν τους κανόνες αυτούς οι πρόεδροι των κομμάτων, πολλοί πρόεδροι σήμερα θα ήταν στα σπίτια τους και πολλά κόμματα δεν θα υπήρχε η ανάγκη να δημιουργηθούν.
Δεν θα υπήρχε αυτός ο εξευτελισμός τους ως πολιτικοί φορείς που μπορούν να δώσουν μια λύση σε ένα λαό.

Εάν θέλεις να ξεχωρίσεις το άξιο από το ανάξιο, πρέπει πρώτα να ξεχωρίσεις το έντιμο από το ανέντιμο.
Εάν δεν υπερασπιστεί κάποιο κόμμα το δικό σας συμφέρον έμπρακτα, δεν είναι κόμμα ούτε και του Ελληνικού λαού, επειδή εσείς είσθε ο Ελληνικός λαός και όχι οι πρόεδροι των κομμάτων.

Χαράλαμπος Μπάστας
Ιδρυτής και πρόεδρος
Ενωμένη Κίνησης Ελλήνων.
( ΕΝ.Κ.Ε )
Ερευνητής συγγραφέας.
 
 

Δευτέρα, Μαΐου 12

Το εγώ, το εσύ και το εμείς.


Το εγώ, το εσύ και το εμείς.

Θα μπορούσε κάποιος να πει πως αυτό το θέμα δεν είναι κάτι που αφορά άμεσα την καθημερινότητά μας αλλά ούτε και την εξέλιξη των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε.
Εγώ θα έλεγα πως κάνει λάθος και θα εξηγήσω γιατί.

Όλοι γνωρίζουμε ότι όλα τα συνθετικά που περιέχουν το εγώ τα αντιμετωπίζουμε εχθρικά σε σχέση με το εμείς.
Ο εγωισμός παράδειγμα ή ο εγωκεντρισμός, όσο και η εγωπάθεια, είναι αρνητικές καταστάσεις όταν δεν αντιπροσωπεύουν εμάς αλλά κάποιον άλλον.
Αλλά ας το δούμε από άλλη οπτική γωνία.

Το σίγουρο είναι ότι για να υπάρχει το εμείς, πρέπει να υπάρχει το εγώ και το κάθε εσύ.
Όσο πιο ενισχυμένο υπάρχει το εγώ και το εσύ, τόσο πιο δυνατό αποτέλεσμα μπορεί να μας δώσει το εμείς.

Το εμείς σημαίνει συνεργασίες , σημαίνει ομάδες και το επικίνδυνο είναι να περιέχουν ισχυρές προσωπικότητες που θα αντιλαμβάνονταν το λάθος , εάν κάποιος έδινε εσφαλμένη εντολή.
Έτσι το εγώ πρέπει να ζει κάτω από μια αίσθηση ενοχής και πανικού ώστε να μην έχει την απόλυτη εξουσία.
Οι ομάδες είναι απαραίτητες μέσα στην κοινωνική τάξη αλλά χωρίς δυνατές προσωπικότητες.

Έχω παρατηρήσει τώρα τελευταία πολλοί να κάνουν αναφορά σχετικά με την ανάγκη συνεργασιών, αλλά το εμπόδιο είναι η αρχηγεία.
Εδώ το εγώ θα βρεθεί σε μια κατάσταση πανικού και τα λάθη που θα συμβούν, είναι περισσότερο ένδειξη αστάθειας και αβεβαιότητας , πάρα σιγουριάς κι εμπιστοσύνης στον εαυτό μας.
Για το θέμα αρχηγίας φυσικά θα φανεί ως πρόβλημα ο εγωισμός μα δεν θα είναι η αλήθεια.
Το πρόβλημα θα είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης που έχει κάποιος για τον εαυτό του.

Θα θεωρήσει κάποιος προσωπικό θέμα του καθενός αυτή την κατάσταση και θα μου επιτρέψει να του πω πως κάνει λάθος.
Ας δούμε τώρα την σημερινή κατάσταση και την αδράνεια που επικρατεί για κάποια αντίδραση.
Ας τοποθετήσουμε τώρα με την σειρά τα πράγματα επιδιώκοντας μια τάξη για να διακρίνουμε ένα μέρος από την αλήθεια..
Εάν κοιτάξουμε από ψηλά την κοινωνία, θα διακρίνουμε μια πελώρια μάζα από μονάδες που την κατευθύνει μια μικρή ομάδα, με την ονομασία εμείς.
Η διαφορά που υπάρχει είναι τα πολλά εγώ με ένα μικρό εμείς.
Το μικρό εμείς που κατευθύνει τα πολλά εγώ, έχει μια τάξη και δεν είναι απαραίτητο να το αποτελούν ισχυρά εγώ.

Αυτό θα μας βοηθήσει να διακρίνουμε την ύπαρξη του εμείς με ένα εγώ να επικρατεί τελικά, αλλά κατορθώνοντας να κρατά το εμείς ενωμένο, ώστε να διαχειρίζεται τις πολλές μονάδες.
Για να το κατορθώσει αυτό το ένα εγώ που είναι το κεφάλι, θα μοιράσει αρμοδιότητες στα άλλα εγώ, προσφέροντας τους εξουσίες που θα τους ενισχύσει το εγώ.
Αυτή είναι η μορφή των σημερινών κομμάτων, που ποτέ δεν θα επιδιώξουν την πνευματική άνοδο των πολλών εγώ που κατευθύνουν.
Αυτό που συμβαίνει πραγματικά σήμερα είναι πολύ υπόγειο για να το διακρίνει εύκολα ο νους.

Η οικονομική αβεβαιότητα που υπάρχει, ασυναίσθητα δημιουργεί έναν πανικό στο εγώ του καθενός.
Η ανασφάλεια και ο φόβος ότι αύριο δεν θα έχει ίσως αυτό που είχε έως χθες, απασχολεί το νου ακατάπαυστα με αποτέλεσμα να βλέπει την θέση της εξουσίας ως λύση.
Μέσα στον πανικό επιλέγει συνωμοσία με τους ανθρώπους της εξουσίας , ακόμα και αν γνωρίζει ότι αυτό είναι λάθος.
Η εξουσία του έχει προσφέρει την όψη της πολυτέλειας ως ένα σημείο αδύναμο του ανθρώπου που ενισχύει το εγώ του.
Η εξουσία ζει μέσα στην πολυτέλεια, επιδεικνύοντας την έντονα, με την αίσθηση ότι έχει την δύναμη.

Όλο αυτό το παιχνίδι είναι αποτέλεσμα της άγνοιάς μας των αξιών.
Όλα αυτά συμβαίνουν από την έλλειψη παιδείας.
Από την απουσία του γνώθι σαυτόν .
Από την απουσία του μέτρον άριστον.
Ίσως αναρωτηθείτε γιατί το γράφω αυτό, αλλά η απάντηση είναι πολύ απλή.

Το γνώθι σαυτόν, σε βοηθά να δημιουργήσεις ένα δυνατό εγώ που δεν έχει φόβο απέναντι στο εμείς και τότε οι συνεργασίες μπορούν να επιτευχθούν χωρίς την ύπαρξη φόβου απέναντι σε αυτόν που κατέχει μια θέση αρχηγίας.
Ο καθένας γνωρίζει τις ικανότητές του και αναγνωρίζει τις ικανότητες του άλλου, έτσι ταυτόχρονα αποδέχεται την θέση που του αναλογεί.
Το μέτρον άριστον κρατά την ισορροπία ανάμεσα στο εγώ και το εσύ ώστε το αποτέλεσμα του εμείς, να έχει άριστα αποτελέσματα.

Για μια ακόμα φορά θα γράψω πως οι αρχαίοι πρόγονοί μας , μας έχουν τα πάντα έτοιμα για ένα καλύτερο αύριο.
Μένει μόνο να αναγνωρίσουμε το έργο τους και να το προστατεύουμε όπως του αξίζει.
Μένει μόνο να αισθανθούμε υπερήφανοι που ήμαστε Έλληνες και να αναλάβουμε την ολοκλήρωση του έργου τους, ως κληρονομιά.

Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να συνεργαστούμε και να αποτινάξουμε από πάνω μας, αυτή την από αιώνες σκλαβιά.

Χαράλαμπος Μπάστας
Ιδρυτής και πρόεδρος
Ενωμένη Κίνησης Ελλήνων.
( ΕΝ.Κ.Ε )
Ερευνητής συγγραφέας.


Κοινωνική Ενημέρωση: Θέσεις εργασίας

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *