Είναι κοινά αποδεκτό ότι η εκλογική αναμέτρηση της Κυριακής είναι η κρισιμότερη της μεταπολιτευτικής περιόδου. Και είναι αναμφισβήτητο ότι από την έκβασή της θα κριθεί το μέλλον του τόπου για τις επόμενες δεκαετίες. Εκείνο που μένει ν' αποδειχθεί είναι αν το εκλογικό σώμα συνειδητοποιεί τα διακυβεύματα αυτά και αν θ' ανταποκριθεί στις ευθύνες που αυτονόητα του δημιουργούν.
Δεν αρκεί να διακηρύσσει η πλειονότητα της κοινής γνώμης την προσήλωσή της στο ευρώ και στο ευρωπαϊκό μέλλον της χώρας. Τέτοιου είδους διαβεβαιώσεις έχουν αξία μόνο στην περίπτωση που συνοδεύονται και από την ανάλογη εκλογική συμπεριφορά. Και τέτοια συμπεριφορά οφείλει να επιδείξει την Κυριακή το εκλογικό σώμα. Διαφορετικά οι διαβεβαιώσεις αυτοακυρώνονται και το μόνο που κάνουν είναι ν' αποδεικνύουν την ανικανότητα των ψηφοφόρων να στηρίξουν τις ίδιες τις επιλογές τους.
Είναι απλό το δίλημμα στο οποίο θα κληθεί ν' απαντήσει την Κυριακή ο Ελληνας ψηφοφόρος. Από τη μία είναι η συμπόρευση με την Ευρώπη. Από την άλλη, η απομόνωση και η επιστροφή στο ευρώ. Περίπτωση συνδυασμού των δύο αυτών επιλογών δεν υπάρχει. Η μία ακυρώνει την άλλη. Και «λύσεις» τύπου «καταγγέλλουμε τη δανειακή σύμβαση, αλλά παραμένουμε στην Ευρωζώνη» αποτελούν απόπειρες συνειδητής εξαπάτησης της κοινής γνώμης. Ή -στην καλύτερη περίπτωση- απόδειξη βλακείας.
Αντίθετα, η συνειδητή επιλογή της συμπόρευσης με την Ευρώπη και της συνέχισης της δύσκολης προσπάθειας για την έξοδο από την κρίση εξασφαλίζει, αν μη τι άλλο, το δικαίωμα στην ελπίδα και την προσδοκία ότι πολλά μπορεί ν' αλλάξουν μέσα στους επόμενους μήνες στην Ευρώπη. Αν αυτό συμβεί -και κατά πάσα βεβαιότητα θα συμβεί- η Ελλάδα θα πρέπει να είναι όρθια και παρούσα στις εξελίξεις που μοιραία θα δρομολογηθούν. Κι αυτή η προοπτική διασφαλίζεται μόνο αν η διακυβέρνηση της χώρας ανατεθεί σε ανθρώπους που πιστεύουν στο ευρωπαϊκό όραμα και αποδέχονται τις θυσίες που συνεπάγεται η κατάκτησή του.
Διαφορετικά, το βάραθρο τη χρεοκοπίας και της απομόνωσης μας περιμένει.
Πηγή : ethnos.gr
