Φίλες μου και Φίλοι μου χάνουμε τον έλεγχο. Τέλος Εποχής;;;

Αλήθεια, ποιοι κάνουμε αυτό που θέλουμε;
Πόσοι από εμάς δεν ακολουθούμε, διατεταγμένα, την 'μόδα' και τις επιταγές αυτής;
Βεβαίως όταν γράφουμε 'μόδα' δεν εννοούμε μόνον τα ενδύματα, αλλά και τις καθημερινές συνθήκες ζωής.

Εορτές που δεν έχουν σχέση με τις ψυχικές ανατάσεις, αλλά με τις συμφωνημένες ημέρες αφιέρωσης.

Γιορτή μητέρας, πατέρα, γυναίκας, άνδρα, παιδιού;
Γιορτή καρκίνου, βήχα, γυμνισμού, προσβολής της κανονικότητας;
Γιορτή υποταγής σε κόμματα, δολοφονίας κάποιου αδικοχαμένου;
Ημέρα αφιερωμένη σε αγορές, ημέρα αφιερωμένη στο βιβλίο, ημέρες δίαιτας.

Το σχέδιο εξόντωσης των εθνικών εορτών, πέτυχε.
Το σχέδιο αδιαφορίας έναντι των εορτών Αγίων ή Ηρώων, πέτυχε.
Το σχέδιο υποτίμησης του ήθους και της αξίας, πέτυχε.
Το σχέδιο ανατροπής της αριστείας ως μέτρο προόδου, πέτυχε.

Νέοι κανόνες επιτάσσονται, από την κοινωνία της χαλάρωσης των ηθών και των κανόνων του Ελληνικού Πολιτισμού. Δεν οφείλουμε πλέον κανένα σεβασμό, στα θέλω και τα πρέπει των συνανθρώπων μας. Αναρχία οδηγεί στην ασυδοσία και κατόπιν στην απελπισία των ανθρώπων. Έτσι λοιπόν, έρχεται η νέα τάξη πραγμάτων και διαχειρίζεται εύκολα κενούς χαρισμάτων ανθρώπους.

Κτίζεται ένας άλλος κόσμος, βολικός σε διάπλαση ανθρώπων ώστε να ελέγχονται από τα ένστικτά τους, παρά από την πνευματικότητα τους. Ο κίνδυνος είναι μεγάλος, είτε το βλέπουμε ή αδιαφορούμε.

Η επιστολή μου αυτή, απευθύνεται σε όσους εκτιμώ. Συγχωρέσατε μου παρακαλώ την αδυναμία μου. Από τις τυχόν απαντήσεις σας θα διαμορφώσω, νέα κείμενα. Αφού δεν 'μιλούν' οι άνθρωποι του πνεύματος, ας 'γράψουν' οι ανεπαρκείς 'ανήσυχοι'.

Ιωάννης ό Φίλος, Νοέμβριος 2017