Μπάστας Χάρης: Πόσο έτοιμοι είναι τελικά οι Έλληνες;

Μπάστας Χάρης

Athens ·

 

Πόσο έτοιμοι είναι τελικά οι Έλληνες


Φίλες και φίλοι μου ίσως να έχετε παραξενευτεί με την καθυστέρησή των ανακοινώσεων, πιστεύοντας ίσως, ότι συνέβη κάτι που με έκανε να αποχωρίσω από την αρχική μου σκέψη.

Η αλήθεια είναι πως δεν θέλω να είμαι ψεύτης και η ετοιμότητα του κόσμου για αλήθειες είναι σχεδόν ανύπαρκτη.
Η αλήθεια είναι πως δεν επιδιώκω την παρουσία ενός κοινωνικοοικονομικού συστήματος παρά ένα σύστημα κοινωνικοπνευματικό.
Η αλήθεια είναι πως διστάζω, καθώς πρέπει να επιλέξω ανάμεσα σε αυτό που πρέπει να υπερασπιστώ (όπου δεν είναι έτοιμος να λάβει ο κόσμος ) και αυτό που είναι έτοιμος να λάβει, ικανοποιώντας του πλασματικές ανάγκες.
Πόσο τελικά ωφέλιμη είναι η προσπάθεια να πείσεις ότι όσα κομμάτια γης κι αν αποκτήσεις , στο τέλος θα μείνουν πίσω εκεί που πάντα ανήκουν για να προσελκύουν ιδιοκτήτες;
Όλα τα συστήματα που υπάρχουν, αποβλέπουν στην καλύτερη οικονομική κατάσταση ενός λαού, χωρίς να εξηγούν ότι το χρήμα είναι η αιτία όλων των κακών.
Ότι η πολυτέλεια είναι μια επιδίωξη που σου τρώει την ζωή τρέχοντας και πληρώνοντας.
Ότι η ιδιοκτησία είναι εφεύρημα για να σου ικανοποιεί την πλεονεξία.
Πόσο εύκολα θα μπορούσε κάποιος να παρεξηγήσει αυτή την άποψη;

Πόσο δύσκολο είναι να καταλάβει κάποιος ότι η τεχνολογία ( με την μορφή που έχει σήμερα) μας απομακρύνει από την φύση αποσκοπώντας στο χρηματικό κέρδος;
Πόσο δύσκολο είναι να καταλάβει κάποιος, ότι δεν κάνει τίποτα για την πνευματική του καλλιέργεια, με αυτή την κατάσταση που επικρατεί;
Ότι όσα τον διδάσκουν στα πανεπιστήμια , είναι για να ικανοποιήσει την σωστή λειτουργία μιας κοινωνικοοικονομικής κατάστασης και όχι τον ίδιο , για την πνευματική του ανάπτυξη;
Ότι πολλά είναι περιττά και θα μπορούσε κάποιος με λιγότερα, να ζήσει άνετα και να απολαύσει την ζωή ως άνθρωπος;
Παρατηρώ διαμάχες είτε θρησκευτικές είτε πολιτικές, υπερασπιζόμενοι κάποιοι απόψεις και ιδέες που καταλήγουν ανούσιες τελικά για το δικό τους πνευματικό επίπεδο προόδου.
Μα και το βιοτικό τους επίπεδο μπαίνει πια σε ένα αυτόματο μηχανισμό καταναλωτισμού, που αποβάλει την ανθρώπινή τους υπόσταση.

Αυτά και όχι μόνο με προβληματίζουν και διστάζω.
Δεν θέλω να λέω ψέματα ότι θα έχουμε ότι επιθυμούμε όταν αυτό έχει ως βάση την απόκτηση χρήματος και το χρήμα εδώ και καιρό το διαχειρίζονται αυτοί που μας έφεραν σε αυτή την κατάσταση και που ποτέ δεν θα αλλάξουν κατεύθυνση επιδιώξεων.
Δεν μπορείς να έχεις ανάπτυξη πνεύματος σε μια καταστήσει γαλουχημένη από το χρήμα και το εμπόριο.
Μόνο όταν μπουν όρια στο εμπόριο θα βρεθεί θέση και για το πνεύμα.
Μόνο όταν συνειδητοποιήσουμε ότι δεν ήμαστε ρομπότ για να εργαζόμαστε και να αποκτούμε , ώστε να έχουμε και να καταναλώνουμε, θα δούμε και τα δικαιώματά μας ως άνθρωποι για μια ανθρώπινη ζωή.
Πώς να αναπτύξεις ιδέες κοινωνικοπνευματικές όταν όλοι έχουν ταυτιστεί με τις κοινωνικοοικονομικές;
Θέλουμε να αποκτήσουμε ( λέμε ) ξανά τα κεκτημένα χωρίς να ομολογούμε ότι ποτέ δεν είχαμε κεκτημένα.
Ποτέ δεν είχαμε ελευθερία.
Ποτέ δεν είχαμε την πραγματική μας πατρίδα, παρά μόνο αυτή που μας πρόσφεραν οι Ευρωπαίοι ως δάνειο το 1821 και κοιτούν τώρα να μας την αρπάξουν.

Ποτέ δεν διοικήσαμε την Ελλάδα μας παρά πάντα διοικείτο από ανθρώπους που τοποθετούσαν οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικάνοι.
Ποιος έχει ευθύνη για την συλλογή κόσμου στα μεγάλα αστικά κέντρα, που έφεραν την επαρχία σε αυτό το χάλι με το αποτέλεσμα της Θράκης να κινδυνεύει θεωρούμενη από τους Ευρωπαίους ως Τούρκικη περιοχή;
Κανένας δεν θα αναρωτηθεί ώστε να σταματήσει αυτή η μετατόπιση πληθυσμού που έχει άσχημα τοπικά αποτελέσματα, όχι μόνο στην Θράκη αλλά αργότερα και σε άλλες περιοχές.
Ποιός έχει ευθύνη για την εμπλοκή του προσωπικού θρησκευτικού συναισθήματος με την πολιτική και κοινωνικοοικονομική κατάσταση;
Ποιά η σχέση της θρησκείας με την οικονομία;
Κανένας δεν θα αναρωτηθεί, παρά μόνο θα επιμένει στο πατρίς θρησκεία οικογένεια ως σύμβολο και θα αρπαχτεί από αυτό ως σανίδα σωτηρίας, χωρίς να υπολογίσει ότι και αυτό έχει αποτύχει στο παρελθόν να ενώσει τους Έλληνες.
Ποιος θα αποφασίσει να εργαστεί ως αγρότης ή κτηνοτρόφος, όταν του έχουν φυτέψει την εντύπωση ότι είναι επιστήμονας;
Κανένας δεν έχει αναρωτηθεί, παρά μόνο απολαμβάνουν την εργασία των νέων μας στα μπαράκια ως σερβιτόρους και τους άεργους πίνοντας καφέ ( με χαρτζιλίκι ) μέχρι να βρεθεί μια εργασία ισάξια των πτυχίων τους.

Όλοι θα αναθεματίζουν την πολιτική που υπάρχει χωρίς την διάθεση συμμετοχής σε κάτι νέο.
Όλοι θα λένε φωτιά και τσεκούρι χωρίς να βλέπουν ότι είναι το ίδιο με το σφυρί και δρεπάνι.
Όλοι θα προσπαθούν να βολευτούν χωρίς να κοπιάσουν.
Έτσι μας έμαθαν και δεν θέλουμε να το δούμε διαφορετικά.
Κανένας δεν θα σκύψει το κεφάλι, αναγνωρίζοντας ότι δεν τα ξέρει όλα , παρά θα πολεμήσει όποιον του σταθεί εμπόδιο, πιστεύοντας φανατισμένα τις ιδέες που τον έφεραν σε αυτή την κατάντια.

Εάν αξίζει τον κόπο να στερήσω τον χρόνο μου από το γράψιμο των βιβλίων μου, για να τον προσφέρω σε έναν αγώνα που θα έχει μόνο αντίπαλους και ελάχιστους συνειδητοποιημένους συνεργάτες.
Έτσι αναρωτιέμαι κι εγώ, εάν αξίζει τον κόπο να τα βάλεις με τόσους, για να καταλάβουν ότι αξίζει να προσπαθήσουν σε κάτι άλλο, που έστω και σαν υποψία μπορεί να φέρει ένα αποτέλεσμα που θα μας βγάλει από το αδιέξοδο, επιτρέποντας μας να ζήσουμε σαν άνθρωποι και πραγματικοί Έλληνες.
Το ερώτημά μου είναι , πόσο έτοιμοι είναι τελικά οι Έλληνες για να προσπαθήσουν κάτι πρωτόγνωρο;
Χαράλαμπος Μπάστας
Ερευνητής συγγραφέας.